door Marc Buggenhoudt

Het is na The Teskey Brothers al de tweede Australische band in negen dagen tijd die mag optreden in de kleine zaal van de AB. Het is al langer zo dat artiesten van Down Under hier ook geliefd zijn maar als het gaat om kleinere artiesten is de oversteek minder evident. In het geval van de Australische band The Paper Kites uit Melbourne hebben we te maken met een band die sinds 2013 heel veel optreedt en internationaal aan zijn opmars bezig is in combinatie met het uitbrengen van nieuw werk.

Zo heeft de band in 2018 twee nieuwe albums uitgebracht ‘On the Train Ride Home’ in het voorjaar en ‘On the Corner Where You Live’ in het najaar.
In die tussenperiode is het geluid van de groep meer opgeschoven van folk-pop richting pop-rock waarvan hun tweede album ‘Twelvefour’ uit 2015 al een koerswijziging is: een warme popsound gedragen door synths en een gelaagde gitaarlijn met als sterkste troef zanger/ componist Sam Bentley die met zijn zachte rustgevende stem een gevoelige snaar kan beroeren en menig meisjeshart sneller laat kloppen zoals dinsdag bleek uit het talrijk opgekomen hoofdzakelijk vrouwelijke publiek in een uitverkochte AB Club. Crowded House en The Blue Nile lijken mij invloeden maar ook het jaren 80 synth popgeluid van groepen als Spandau Ballet, ABC, Pet Shop Boys of Cock Robin komt kijken zonder evenwel de hitpotentie en de pop hooks van deze bands ook maar te benaderen.

Het is hun derde optreden in België na twee optredens in Brugge (Biekorf) en Leffinge (De Zwerver) in 2016. In hun thuisland Australië treedt de groep op in grotere zalen genre de grote AB. Hier kunnen we hen gelukkig nog zien in de kleinere intiemere Club van de AB, een omgeving waarmee een groep als The Paper Kites zo zijn voordeel doet zoals zal blijken. De vijfkoppige groep bestaat uit Sam Bentley (zang en gitaar) , Christina Lacy (zang en toetsen), Dave Powys (gitaar), Josh Bentley (drums) en Sam Rasmussen (bas en synths).

The Paper Kites beginnen in het halfduister met twee songs op rij uit hun nieuwste schijf ‘On The Corner Where you live’ waarbij het tempo geleidelijk aan wordt opgekrikt. “Red Light” de opener bekoort al meteen met fijne harmoniezang tussen zanger Sam Bentley en toetseniste Christina Lacy en een meeslepende gitaarsolo van Dave Powys die The War On Drugs oproept, een vergelijking die nog meermaals zal vallen maar geenszins verkeerd uitdraait. Het dromerige “Deep Burn Blue” krijgt al iets meer tempo verpakt in een mooi gitaargeluid terwijl “Revelator Eyes” nu wel uptempo gaat voor een zeer 80s geluid dat voor meer opwinding zorgt. De 5-koppige band speelt strak al ligt de nadruk op braaf en sfeervol met aansluitend twee trage nummers. “Too Late” met donkere gitaar intro, zwijmelende zang en een dik gelaagd gitaargeluid zwelt aan tot een warme full band popsound. Zanger Sam Bentley is meester in het opbouwen van een intieme sfeer. Eerst solo akoestisch in het sobere “Nothing More Than That” met een streepje gitaar en een meezingrefrein. Vervolgens zingt Bentley met zijn gitaar in het halfduister het breekbare “Only One” terwijl de rest van de band rond een microfoon staat en lagen en diepte toevoegt aan zijn woorden waarna gitarist Dave Powys afrondt met een heerlijke twang. Bij “Arms” moeten alle lichten uit, zelfs het wit licht van de vestiaire tot het helemaal donker is om elk woord gedragen door zachte harmoniezang optimaal te laten inwerken. Sam Bentley is de rustige gids die de verliefde harten sneller laat kloppen in deze Valentijnsperiode. Prachtig! Het wow gevoel moet even wijken voor het full band geluid van “When It Hurts You” een vlotte 80s rocksong waarin gitarist Dave Powys met behulp van een reeks effectpedalen een knap rockend gitaargeluid creeërt dat eens te meer aan War On Drugs doet denken.

Dan neemt zanger Sam Bentley ons terug mee naar de beginperiode van de band waarin akoestische folk en samenzang de bovenhand voerden. Het vlotte meezingbare “Woodland” en vooral een vertederend mooi “Bloom” gaan er in als zoete koek. De stemmen in het refrein vullen mekaar prachtig aan. Je hoort een speld vallen en de talrijk aanwezige jonge mensen luisteren en/of zingen zachtjes mee.

Met Intermission (A Gathering On 57th) de sfeervolle late night jazz intro (in playback) voor “Give Me Your Fire, Give Me Your Rain” zijn we terug aanbeland bij de volle gelaagde bandsound van het nieuwe album, een stevige popsong die er in knalt zoals een uur geleden.
The Paper Kites maakten in het voorjaar van 2018 nog een nieuw meer akoestisch getint melancholisch album. Daarvan is “On the Train Ride Home” wellicht het mooiste en beste origineel nummer dat hier in een akoestische setting met de vijf bandleden op rij met drumloop tegen een aanzwellend en wegstervend in distorsie gedrenkte gitaarsound voor een onverwacht hoogtepunt zorgt. De single “Electric Indigo” dateert nog uit hun vorig album (Twelvefour, 2015) en is een van de betere tracks met een rijk gelaagd synth bandgeluid en trillende drums.
In de toegift een verstild melancholisch “Paint” met z’n vieren rond een microfoon, intiem en knus met enkel Sam’s bitterzoete vocalen en akoestisch getokkel in het halfduister.
We gaan er uit in full band modus met het rockende “Don't Keep Driving” verpakt in dikke lagen synths en een heldere cleane gitaarsound met een melodie verwant aan “Purple Rain” inclusief de lange gitaaroutro.

The Paper Kites hebben vriend en vijand verenigd in een goed uitgebalanceerd Valentijns concert,
waarvoor hulde.

Setlist
Intro (Strings Intro)
1. Red Light (On the Corner Where You Live, 2018)
2. Deep Burn Blue (On the Corner Where You Live, 2018)
3. Revelator Eyes (Twelvefour, 2015)
4. Too Late (Twelvefour, 2015)
5. Nothing More Than That (On the Train Ride Home, 2018)
6. Only One (On the Train Ride Home, 2018)
7. Arms (On the Train Ride Home, 2018)
8. When It Hurts You (On the Corner Where You Live, 2018)
9. Woodland (EP Woodland, 2011)
10. Bloom (EP Woodland,2011)
Intermission (A Gathering On 57th) (On the Corner Where You Live, 2018)
11. Give Me Your Fire, Give Me Your Rain (On the Corner Where You Live, 2018)
12. On the Train Ride Home (On the Train Ride Home, 2018)
13. Electric Indigo (Twelvefour, 2015)
Encore
14. Paint (EP Young North,2012)
15. Don't Keep Driving (On the Corner Where You Live, 2018)